તમે જલ્દી ઘરે આવો.

વરસાદના દિવસો છે સજન જલ્દી ઘરે આવો,
રાતરાણીની ખુશ્બુ તમને બોલાવે તમે જલ્દી ઘરે આવો.

એક એક પલ નિહારું તમારી વાટ
હવે આંખલડીને લાગ્યો છે થાક તમે જલ્દી ઘરે આવો.

પ્યાસી આ ધરતીને મળવા આવ્યો મેઘ
પ્રેમની લાગી છે મને પ્યાસ વ્હાલા તમે જલ્દી ઘરે આવો.

સડક

નિત્ય વહન કરે છે
બધો ભાર દુનિયાનો
આડી અવળી ફંટાય
ઉંચી જાય નીચી જાય
અંત ના ક્યાંય દેખાય
તડકે સુકાય
ઠંડીથી થરથરે
વરસાદથી ભીંજાય
તો ય એનાથી કઈ ના બોલાય.
રોજ રોજ વધતો જતો ત્રાસ
ખોદી કાઢે લોકો ને કુરૂપ બની જાય.
ક્યારેક નવા રંગ રૂપ સજે
જો કડી નેતાના દર્શન થાય.
તેના નિત્ય સાથી વૃક્ષો
વવાય ઓછા ને ઝાઝા કપાય
વેદના દિન રાત સહેતી
ઉંહકારો કડી ના કરતી
મારે તમારે રોજ કામ લગતી
ક્યાંક રૂપાળી
તો ક્યાંક કદરૂપી
કુદરત તણા સ્નેહથી ભીંજાય
ક્યારેક ધરતી પર તલવાર કટ
ઘ બની જાય
તો ક્યારેક સીમ ખેતરની
સરહદ બની જાય
હમેશ હરખાતી લહેરાતી
એ છે રૂપાળી સડક

ડો અરવિંદ પંચાલ
૧/૦૨/૦૪

પકડીને હાથમાં હાથ

પકડીને હાથમાં હાથ
ચાલ્યાં સાથ - સાથ
મન-મર્કટ ખેલી રહ્યું છે નાચ
કભી ધૂપ કભી છાંવ કભી જૂથ કભી સાંચ
જીવન છે બાગ
પ્યાર તેમાં ગુલાબ
સંશયની આંધી લગાવે નફરતની આગ
સંસાર લાગે અસાર
આમ જુઓ તો સાર જ સાર
સવારે ઉઠીને જુઓ આકાશ જાણે સાંજ તનો આભાસ
સૂરજનું નામ નથી ને રેલાય પ્રકાશ
નજરે જુઓ તો ચાંદનીનું આકાશ
વાદળ આવે વાદળ જાય
અંધારું લાગે જયારે સુરજ ઢંકાય
ચાંદ એકલો અટૂલો ખૂણામાં તડકાથી ન્હાય
એકસરખું કદી જીવન ના હોય
જીવંત આ સૃષ્ટિ
નિત્ય હોય જો નવી દૃષ્ટિ
એક આંખમાં સુરજની ગરમી
ને બીજીમાં હોય ચાંદની નમી
બધું ચાલે સાથ સાથ......
ડો. અરવિંદ પંચાલ ૦૧/૦૨/૨૦૦૪

તમારી હાજરી મારા માટે બસ છે,
તમારા પાયલની ઝંકાર
તમારા કંગન નો ખંકાર
મારા માટે બસ છે.
કાજળભર્યા તમારા નેણ
ને ઘનશ્યામ તમારા કેશ
મારા માટે બસ છે.
દુર તમે જશો નહિ
જાઓ તો પણ
મીઠી મધુરી તમારી યાદ
મારા માટે બસ છે.

ડો. અરવિંદ પંચાલ
૧૫/૦૧/૨૦૦૪

સુખ તમને આપવા

દર્દ ઘણા સહ્યા છે સુખ તમને આપવા,
નિજ સુખ જતા કર્યાં છે સુખ તમને આપવા.

તમ આંસુ દર્દ તણાં પીધાં છે,
છાંય તમને આપી તાપ અમે લીધા છે,
સુખ તમને આપવા.

એ દર્દ તમે ક્યાંથી અનુભવી શકો
ઉંમર બધી વીતી છે તમારી સુખમાં.
તમે શું કર્યું ? એ સવાલ તમે કરી શકો
જીવ્યા અમે જીવાય એવું સુખમાં કે દુઃખમાં
સુખ તમને આપવા.

એક દર્દ ભીતરનું હોય છે, અંગત અંગત
એક સુખ બહારનું હોય છે....અપ્રગટ
સુખની તમારી પાસેથી અપેક્ષા નથી
એક દર્દ ભીતરનું અમે સહી લીધું છે,
સુખ તમને આપવા.

પગલીનો પાડનાર નથી હોતો જેમને
પથ્થર એટલા દેવ કરે છે, મળે કે ના મળે
અમને મળે કે ના મળે આંચ નથી આવવા દીધી તમને
અમે તો વહી જશું અલવિદા ટાણું મળે કે ના મળે
સુખ તમને આપવા.

ડો. અરવિંદ પંચાલ
૧૫/૦૧/૨૦૦૪

સમય

અબજો વર્ષોથી તું આ સૃષ્ટિ ને
જન્માવી ચુક્યો છે, મારી ચુક્યો છે.
પુન: પુન: એ ચક્ર ચાલ્યા કરે છે.

તારી આંગળી પકડી ડગુમગુ થતો માણસ
તને પકડવા મથી રહ્યો છે.

તારા આંગણમાં આજે હસતો રમતો માણસ
કાલે તારા ગર્ભમાં કાયમ માટે સમાઈ જવાનો છે.

માણસે તારા વિભાગ પડ્યા ભૂત-ભાવી-વર્તમાન
તું તો રહ્યો અખંડ, એકજ, અવિરામ,અવિરત.

તને શોક નથી,તને આનંદ નથી,
ઘટનાઓનો સાક્ષી તું, અનહદ, વિરાટ.

સુરજ ઉગે કે ના ઉગે, તારા ખરે કે ના ખરે,
તું તો સતત જાગૃત, અલિપ્ત, અપરિમિત.

સહારાના રણની રેતી એટલે તું,
અને એનો કણ એટલે હું.

સમય ! ધન્ય છે તારા હોવાપણાને,
નમસ્કાર છે તારા અનંત અસ્તિત્વને.

ડો. અરવિંદ પંચાલ
૧૫/૦૧/૨૦૦૪

તમારી પ્રીતનો પાલવ

તમારી પ્રીતનો પાલવ
મારા નયનોને ઠારે છે,
તમારી આંખનું કાજલ
મારા દિલને બહેકાવે છે.
તમને ચાંદ કહું કે ગુલાબ ?
મારા જીવનબાગમાં
તમે રોશની છો, ખુશ્બુ છો....!
મને તમારી યાદ સતાવે છે
ક્યારેક હસાવે છે, ક્યારેક રડાવે છે.

ડો. અરવિંદ પંચાલ

નયનના દ્વારે આંસુના તોરણ જુલાવો છો,
રણ સમાં હ્રદયમાં હરિયાળી ઉગાવો છો.

માણસની વેદનાનું વર્ણન કરવા જો બેસું તો આખા જગતની શાહી ખૂટી પડે
જયારે
આનંદનું વર્ણન કરવા ગુલાબની એક પાંદડી પણ કાફી છે.

સમયના આકાશમાં તમે અને હું
સુખ - દુખની પગલીઓ પાડી
સાથે સાથે ચાલ્યાં
થોડી વાતો કરી
થોડું હસ્યાં
થોડું રડ્યાં
થોડું રમ્યાં
એ સમયના ગર્ભમાં ઉગતી
આવતીકાલ આપણને કેટલું હસાવે છે, કેટલું રડાવે છે
કે કેટલું રમાડે છે એ જાણવું દુષ્કર છે.

ડો. અરવિંદ પંચાલ

નકામાં છે

નકામાં છે સઘળા આ સંબંધો,
પ્રેમ - દોસ્તી ને વફાના બંધનો.

એક તરફ શીતળતા બક્ષે છે,
તો બીજી તરફ દઝાડે છે.

ન હોય આ પ્રેમ તો ગમતું નથી
અને હોય તોય જીરવાતું નથી.

એક દશ્ય મઝાનું કલ્પ્યું હતું દિલમાં
હવે એ દોરવા કાગળ નથી, પીંછી નથી, રંગ નથી.

દિલ બનાવનાર તને પણ ધન્ય છે,
તે દિલ બનાવી ખુદનું દિલ હમેશા માટે તોડી નાખ્યું છે.

ડો. અરવિંદ પંચાલ
૦૬/૦૧/૨૦૦૪

અહી આજે ધોમ ધખવાનો છે,

અહી આજે ધોમ ધખવાનો છે,
ધરા તપવાની છે.
સવારથી જ લોકો સુરજના તાપ સામે લડવા સજ્જ છે, તડબુચના ઢગલા છે,
શેરડીના કોલા તૈયાર થાય છે,
બરફની પાટો અહી તહી વેચાય છે,
ખરા બપોરે પ્યાસ બુજાવવા પરબો મંડાય છે
છાંયડા થાય છે...
છતાં કોઈક નસીબદારને ભાગે બપોરે ૧૨ થી ૪ એર કંડીશનર ની ઠંડક
તો
કોઈક બિચારો લારી પર ભરબપોરે
ફાટેલા નસીબ જેવી છત્રી લઇ ઉભો હશે
જિંદગીના ચાર છેડા સરખા કરવા ....!

ડૉ. અરવિંદ પંચાલ ૧૦/૦૪/2010

હે વિશ્વવિધાતા !

હે વિશ્વવિધાતા !
તારું સૌન્દર્ય અપ્રતિમ અલપ - ઝલપ
પ્રભાતની પ્રભા સુંદર
શામનો અસ્ત અતિસુંદર
આભના તારલા મનમોહક
તારું સૌન્દર્ય અપ્રતિમ અલપ -ઝલપ
નારી તારી પ્રતિકૃતિ
વિશ્વ જ્ન્મધાત્રી શક્તિ- ભક્તિ
હ્રદય આહલાદક માત્ર એક ઝલક
તારું સૌન્દર્ય અપ્રતિમ અલપ -ઝલપ...

ડૉ. અરવિંદ પંચાલ ૧૦/૦૪/2010

ઓ જિંદગી !

ઓ જિંદગી !

લીલીછમ .... લાગણીઓથી ભરપુર લજામણી જેવી હરીભરી રોજ રોજ સંબંધની કરવતથી કપાતી- લસાતી જિંદગી ! ખારા પાણી વગરના સરવર જેવી શુષ્ક ... કોરી ધાકોર રણ સમી દશાવિહીન- દિશાવિહીન હલેસા વિહીન વહાણ સમી નિષ્પ્રાણ પંખી જેવી બિચારી જિંદગી !

ડૉ અરવિંદ પંચાલ ૧૦/૦૪/2010

અહા ! જીંદગી !

નિત્ય
સ-રસ સુંદર નવી સવી
નિશાંત ઉષા સમી
સૂર્ય કિરણ થી ધબકતી
આશાઓથી ભરપુર જિંદગી !
'કાલ'ને ભૂતકાળમાં હડસેલી
'કાલ'ને આવકારતી
ફૂલોની ફોરમથી ભરપુર
તાજી તાજી વર્ષાથી ભીંજાતી માટીની સોડમ
જેવો એક અકથ્ય 'અહેસાસ' !
રોજ રોજ આવકારવાનું મન થાય એવા મહેમાન સમી
પ્રેમરસ ભરપુર જિંદગી !

ડૉ. અરવિંદ પંચાલ
૧૦/૦૪/૨૦૧૦

life is just kite and we are trying it to fly in the sky of universe ...let we try and try...it will take plce in the sky high and high ! so best of luck !